wiersze

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c ć d e f 
g h i j k l ł n ń o ó p r s ś t u w y z ż ź 

Autor : Asnyk Adam

Tytul : Boles??awowi Prusowi

Niechaj pracownik nie ??ali siÄ? cichy,

Gdy ziarno my??li wciÄ??? rzucajÄ?c ??wie??e,

W oklaskach t??umu i b??yskotkach pychy

za trud sw??j g??o??nej zap??aty nie bierze.



Rozg??os i s??awa przemija tak marnie

Jak tuman py??u, kt??rym wicher krÄ?ci...

ChoÄ? nagle ca??y widnokrÄ?g ogarnie,

ZnikajÄ?c z oczu, znika i z pamiÄ?ci.



Opada fala uwielbieniem wrzÄ?ca

I tych, co w g??rÄ? wynios??a na sobie,

Po kr??tkiej chwili znowu na d???? strÄ?ca,

I grzebie ??ywcem w zapomnienia grobie.



Powoli nawet d??wiÄ?k imienia g??uchnie -

Zg??uszÄ? go nowi t??umu ulubie??ce -

I w bezimiennym rozsypiÄ? siÄ? pr??chnie

Oznaki ho??d??w i laurowe wie??ce.



ZginÄ? od prÄ?d??w chwilowych zawi??li

Za widmem s??awy goniÄ?cy sztukmistrze,

Lecz nie zaginie siew szlachetnych my??li

I nie przepadnÄ? natchnienia najczystsze.



ChoÄ? pracownika noc otoczy g??ucha,

WyrosnÄ? kwiaty na cmentarnej grzÄ?dzie

I nie??miertelna czÄ?stka jego ducha

W sercu pokole?? p????niejszych ??yÄ? bÄ?dzie.



A nowych czas??w dÄ???enia i czyny,

Co nie??wiadomie ze?? poczÄ?tek wiodÄ?,

Te nie wiÄ?dnÄ?ce dajÄ?c mu wawrzyny,

BÄ?dÄ? dla niego najwy??szÄ? nagrodÄ?!





Adam Asnyk

1897

-- 

Publikacja pobrana z serwisu www.poema.art.pl