wiersze

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c ć d e f 
g h i j k l ł n ń o ó p r s ś t u w y z ż ź 

Autor : Asnyk Adam

Tytul : Pod stopy krzy??a

Du??o cierpia??em lecz koniec siÄ? zbli??a

Z uspokojeniem po przebytej mÄ?ce -

P??jdÄ?, o Chryste, do st??p twego krzy??a

WyciÄ?gnÄ?Ä? znowu z utÄ?sknieniem rÄ?ce

I witaÄ? ciszÄ? zachodzÄ?cej zorzy,

Kt??ra mnie w prochu u st??p twych po??o??y!



Nie pomnÄ? modlitw, com niegdy?? ze skruchÄ?

Przy boku matki powtarza?? niewinny

Te utonÄ???y w fali ??ycia g??ucho,

I odkÄ?d w gruzy pad?? m??j raj dziecinny,

OdkÄ?d mi zabrak??o ojczyzny i domu,

Nie otworzy??em mej duszy nikomu!



Nawet przed TobÄ?, nie mog??em, o Panie,

WydobyÄ? p??aczu z mej piersi ??ci??niÄ?tej,

Bo wzrok m??j pada?? w bezdenne otch??anie,

A ty?? mi zniknÄ??? na krzy??u rozpiÄ?ty,

Spo??r??d pokole?? rozrzuconych ko??ci,

Za ciemnÄ? chmurÄ? krwi, ??ez i nico??ci



RÄ?kÄ? ziemskiego dotknÄ???em siÄ? b??ota,

Widzia??em zbrodnie, nie widzia??em kary,

Opr??cz bole??ci i nÄ?dzy ??ywota

Nic nie znalaz??em, i zbrak??o mi wiary,

I dalej w ciemno??Ä? poszed??em z rozpaczÄ?,

ZazdroszczÄ?c ludziom, co na globach p??aczÄ?



Widzia??em trwogÄ? i niemoc konania,

Widzia??em duch??w ha??bÄ? i upadek -

Lecz nie widzia??em nigdzie zmartwychwstania,

I pr????nych mÄ?cze??stw przera??ony ??wiadek,

PatrzÄ?c na niebo, co nigdy nie dnieje,

Straciwszy wiarÄ?, straci??em nadziejÄ?



Kocha??em jeszcze biedne ludzkie cienie,

Kt??re na stosach palÄ? siÄ? i ??wiecÄ?,

My??la??em bowiem, ze biegnÄ?c w p??omienie,

WiedzÄ? przynajmniej, dlaczego tam lecÄ?,

I, ??e przyjmujÄ?c ka??dy b??l i ranÄ?,

W piersiach anielstwo noszÄ? nieskalane.



Lecz gdym obaczy??, skÄ?d tu wszystkie czyny

Sw??j tajemniczy poczÄ?tek wywodzÄ?;

SkÄ?d wyrastajÄ? ??ciek??e krwiÄ? wawrzyny,

Gdzie upadajÄ? ci, co w niebo godzÄ?,

I gdy wnikajÄ?c w serc zranionych ciemno??Ä?,

Za ka??dym b??lem znalaz??em nikczemno??Ä?,



Natenczas mi??o??Ä? sta??a siÄ? podobnÄ?

Do nienawi??ci smutnej i posÄ?pnej,

I przeklina??em tÄ? rzeszÄ? ??a??obnÄ?,

I pogardza??em nimi - sam wystÄ?pny...

I m??ciÄ? siÄ? chcia??em za gorycz zawodu,

??em nie m??g?? kochaÄ? jak dawniej za m??odu.



Tak wiÄ?c w mej duszy zburzonym ko??ciele

Zosta??a straszna pustka i samotno??Ä?,

Sam jako nÄ?dzarz zosta??em w popiele

I w??asnÄ? badaÄ? zaczÄ???em przewrotno??Ä?,

I wszystko w sobie znalaz??em to samo,

Co mi siÄ? zda??o byÄ? u drugich plamÄ?.



Wszystkie pragnienia nÄ?dzne, brudne, liche,

Co k??amiÄ? tylko poz??r wy??szej cnoty,

OlbrzymiÄ? nico??Ä? i olbrzymiÄ? pychÄ?

Znalaz??em na dnie swej w??asnej istoty,

I tak swe serce rozpoznawszy chore,

Straci??em w sobie ostatniÄ? podporÄ?.



Lecz ta upadku w??a??nie ostateczno??Ä?,

Co mnie w bezdennej pogrÄ???y??a nocy,

Da??a, mi poznaÄ? wszechw??adnÄ? konieczno??Ä?

Wy??szej a razem niesko??czonej mocy.

I moja rozpacz szalona i trwoga

?šwiadczy??a jeszcze o potÄ?dze Boga.



Na mojej piersi spoczywa?? schowany

Male??ki krzy??yk ze s??oniowej ko??ci:

?šwiadek m??odzie??czej wiary nieskalanej,

Dar macierzy??skiej najczystszej mi??o??ci,

Co przetrwa?? wszystkie burze i szale??stwa

Znakiem cichego, boskiego mÄ?cze??stwa.



Kiedy go teraz na piersi zbola??ej

Po latach tylu znalaz??em niewierny,

Tak mi siÄ? wyda?? znowu jasny, bia??y,

Taki potÄ???ny i tak mi??osierny,

??e zn??w tÄ?sknotÄ? zadr??a??o mi ??ono

Za tÄ? postaciÄ? tyle uwielbionÄ?!



I powita??em ??wiat??o wiecznie nowe

Z tych jasnych ramion krzy??a tryskajÄ?ce,

I na skrwawione stopy Chrystusowe

Tak samo la??em moje ??zy gorÄ?ce,

Jak w??wczas, kiedym poi?? serce m??ode,

PatrzÄ?c na mistrza nadziemskÄ? pogodÄ?.



I zn??w s??ysza??em te boskie wyrazy:

\"Chod??cie tu do mnie wy, kt??rzy cierpicie,

Chod??cie tu do mnie leczyÄ? ziemskie zmazy,

We mnie jest spok??j i we mnie jest ??ycie,

Nie plÄ?czcie pr????no na ??wie??ej ruinie,

Wszystko przemija, prawda nie przeminie!\"



WiÄ?c pos??ucha??em s??odkiego wezwania -

I oto idÄ? z mym sercem schorza??em,

I pewny jestem twego zmi??owania,

Bom wiele b??Ä?dzi??, lecz wiele kocha??em,

I drogi ??ycia przeszed??em cierniste...

WiÄ?c Ty mnie teraz nie odepchniesz, Chryste!





Adam Asnyk

9 listopad 1869

-- 

Publikacja pobrana z serwisu www.poema.art.pl