a :: b :: c :: ć :: d :: e :: f :: g :: h :: i :: j :: k :: l :: ł :: m :: n :: o :: ó :: p :: r :: s :: ś :: t :: u :: v :: w :: x :: y :: z :: ż
<<[208] [209] [210] [211] [212] [213] [214] [215] [216] [217] [218] >>| | | W pewnym sensie ka??dy cz??owiek skazany jest na samotno??Ä?, przynajmniej do jakiego?? stopnia. MogÄ? byÄ? otoczony t??umem przyjaci????, a jednak sÄ? we mnie sprawy, kt??rych nie rozumie absolutnie nikt. Nikt nie potrafi dotrzeÄ? do rdzenia duszy drugiego cz??owieka. I ka??dy cz??owiek posiada w swej duszy pewne zakÄ?tki, pewne rezerwaty, kt??rych nie przekroczy nawet najbli??szy przyjaciel. Po prostu nie rozumie wszystkich moich spraw, a i ja nie umiem wszystkich spraw wypowiedzieÄ? i wyja??niÄ?. Tadeusz Olsza??ski |
| |
<<[208] [209] [210] [211] [212] [213] [214] [215] [216] [217] [218] >>
Cytatów na tÄ… literÄ™: 1295 Przeszlysmy do kuchni. Mama postawila wode na gazie. Byl sloneczny dzieñ, za oknem widac bylo jasne niebo, blekitne i czyste. Nie odpowiedzial mi. Stanal przy oknie i mazal cos palcem po niezbyt czystej szybie. Sama nalalam herbate. Do mojego przedzialu wsiadly jakies dwie panie z dziewczynka i starszy pan w okularach, spoza ktorych przygladal sie nam uwaznie. Wracalismy z wystawy. Z Kordegardy wyszlismy na Krakowskie Przedmiescie, te chyba najbardziej specyficzna ulice Warszawy Kiedy szykowalam sie do wyjscia, siedzial juz nad moim brulionem.
|
